شبکه قدرت و ارتباطات سیاسی در سطوح محلی

هدف این مقاله ارائه انگاره‌ای نو برای قدرت است. این انگاره از بعد مکانی محدود به حوزه‌های انتخابیه نمایندگی مجلس است و جورچین‌های قدرت را ترسیم می‌کند؛ این تعریف از قدرت معطوف به ارتباطات سیاسی است و اگرچه از قدرت متکثر سخن می‌گوید اما با قدرت شبکه‌ای متفاوت است. کمیاب‌ترین منبع جامعه یعنی قدرت که خود می‌تواند ازنظر بازیگران سیاسی پیام ارتباطاتِ پنهان باشد جورچین‌هایی متفاوت دارد. در این روبیک بهم ریخته، اشخاص به‌عنوان اضلاع قدرت و نماینده گروه‌ها و سازمان‌هایی هستند که قدرت را چیدمان می‌کنند. سطوح این روبیک از دیدگاه این مقاله عبارت‌اند از:1. ادارات دولتی و نیروهای انتظامی و امنیتی 2. نیروهای نظامی سپاه و ارتش 3. سازمان‌ها و ترجمان‌های تابعه قوه قضاییه ازجمله دادگستری و دادستانی 4. نماینده مجلس 5. امام‌جمعه به‌عنوان نماینده ولی‌فقیه 6. مردم و 7. فرمانداران به‌عنوان گشتاور یا محور روبیک. این مقاله به این پرسش پاسخ می‌دهد که ارتباطات سیاسی بازیگران به‌عنوان سطوح قدرت، چگونه انگاره مکعب روبیک را شکل می‌دهند؟ این مقاله با استفاده از روش کتابخانه‌ای و اسنادی در پژوهش به این نتیجه رسیده است که الگو قدرت در حوزه‌های انتخابیه نمایندگی مجلس از انگاره مکعب روبیک پیروی می‌کند سطوح این انگاره در تقسیم قدرت به‌تبع خواسته و داشته‌هایشان جورچین‌هایی متفاوت می‌آفرینند و خانه کوچک در هر سطح می‌تواند در سطحی دیگر جایی داشته باشد و معادلات را پیچیده‌تر کند. ویژگی متمایز این انگاره برای قدرت افزودن بعد فضایی و عمق ارتباطی به آن، چرخش خانه‌های سطح به‌عنوان داشته‌ها و بده بستان میان سطوح قدرت در راستای خواسته‌ها است.